Tytuł mistrza dla Francuza

Jan Bacza

 

Tekst dyktanda autorstwa prof. Aldony Skudrzyk:

 

Ścichły już, rozbrzmiewające do niedawna, dostojne dźwięki Bogurodzicy (alternatywnie: "Bogurodzicy"), średniowiecznego hymnu prowadzącego rycerstwo do boju. Słychać z oddali jakieś tępe odgłosy, rżenie i tętent szarżujących z impetem bojowych wierzchowców. Rozgorzała bitwa: zamęt, rwetes, szczęk mieczy i kruszących się kopii, zgrzyt, skrzypienie, łoskot uderzających o siebie zbroi i huk wystrzałów. Wokół srożą się woje, jeżą dzidy, kłębią ścierający się w zaciętej walce lżej opancerzeni strzelcy, piechurzy i ciężkozbrojni rycerze. Bez wątpienia bitwa grunwaldzka (15 lipca 1410 r.) to dzień najświetniejszego triumfu (a. tryumfu) oręża polskiego. W kilkugodzinnej bitwie wojska polsko-litewskie złamały potęgę Krzyżaków, odnosząc miażdżące zwycięstwo nad elitą wojsk krzyżackich. A więc naprawdę można ogarnąć cały ten chaos, nawet usłyszeć bitewny hałas! Była miłośniczką historii. Nie mogła w roku sześćsetnej rocznicy bitwy nie zobaczyć tego płótna. Tak, Matejkowska "Bitwa pod Grunwaldem", jak to już nieraz czytała, to rzeczywiste arcydzieło. Nie dziw, że artyście wręczono niegdyś berło królewskie na znak "panowania w sztuce". Takiego hołdu nie doczekał się żaden malarz.