Zaloguj się
Jesteś nowy na OX.PL?
Zaloguj się
Jesteś nowy na OX.PL?
wiadomości

Zjednoczona Europa świętuje dziś swój dzień

9 maja 1950 r. Robert Schuman ogłosił deklarację, która zapoczątkowała proces integracji Europy. Na pamiątkę tego wydarzenia obchodzone jest święto Starego Kontynentu. Choć Unia Europejska formalnie powstała dopiero w 1993 r., nie byłoby jej gdyby nie odważne słowa wypowiedziane ponad 40 lat wcześniej. Schuman w swej deklaracji przekonywał, że tylko zjednoczenie Europy może jej zagwarantować pokój i rozwój.

Zalążek UE powstał po drugiej wojnie światowej. Pierwsze kroki polegały na usprawnieniu współpracy gospodarczej zgodnie z zasadą, że państwa, które prowadzą ze sobą wymianę handlową, stają się gospodarczo współzależne, a zatem jest bardziej prawdopodobne, że będą unikać konfliktów. W 1958 r. utworzono Europejską Wspólnotę Gospodarczą, której pierwotnym celem było zacieśnienie współpracy gospodarczej między sześcioma państwami: Belgią, Niemcami, Francją, Włochami, Luksemburgiem i Niderlandami.

Od tego czasu do UE przystąpiły kolejne 22 państwa (a Wielka Brytania opuściła UE w 2020 r.), w wyniku czego powstał ogromny jednolity rynek (znany również jako rynek „wewnętrzny”), który wciąż się rozwija, aby osiągnąć pełny potencjał.

Unia, która pierwotnie miała charakter czysto gospodarczy, przekształciła się w organizację obejmującą wiele różnych obszarów polityki – od klimatu, przez środowisko i zdrowie, aż po stosunki zewnętrzne i bezpieczeństwo, sprawiedliwość i migrację. Znalazło to odzwierciedlenie w zmianie nazwy z Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej na Unię Europejską w 1993 r.

Dzięki zniesieniu kontroli granicznych między państwami UE ich obywatele mogą swobodnie podróżować po prawie całym kontynencie. Znacznie łatwiej jest teraz żyć i pracować w innym państwie w Europie. Wszyscy obywatele Unii mają prawo i swobodę wyboru, w którym państwie UE chcą studiować, pracować czy też przejść na emeryturę. Każde państwo UE musi traktować obywateli Unii w dokładnie taki sam sposób jak własnych obywateli, jeśli chodzi o kwestie zatrudnienia, zabezpieczenia społecznego i podatków.

Jak zapisano w Traktacie o Unii Europejskiej, „Unia opiera się na wartościach poszanowania godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, jak również poszanowania praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości. Wartości te są wspólne państwom członkowskim w społeczeństwie opartym na pluralizmie, niedyskryminacji, tolerancji, sprawiedliwości, solidarności oraz na równości kobiet i mężczyzn”. Wartości te stanowią integralną część europejskiego stylu życia.

Obecnie państwa członkowskie Unii Europejskiej mocno zaangażowane są w niesienie pomocy humanitarnej i siłowej Ukrainie, która została przed przeszło 70 dniami zaatakowana przez Rosję i jest obecnie w stanie wojny. Największą pomoc humanitarną zaoferowała Polska przyjmując ok. 3 miliony uchodźców, głównie kobiet i dzieci.

„Godność ludzką należy szanować i chronić, stanowi ona prawdziwy fundament praw podstawowych”. Pamiętajmy o tym nie tylko w Dniu Unii Europejskiej ale każdego dnia na podwórku lokalnym, ogólnopolskim oraz w całej Europie.

AK, inf. Pras.

źródło: ox.pl
dodał: red

Komentarze

16
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za komentarze internautów. Wpisy niezgodne z regulaminem będą usuwane.
Dodając komentarz, akceptujesz postanowienia regulaminu.
Zobacz regulamin
2022-05-09 14:51:12
talleyrand: Czcigodny Sługa Boży Robert Schuman
2022-05-09 14:58:25
talleyrand: Projekt integracji europejskiej u swego zarania miał charakter chrześcijański, chadecki i odnosił się do wyznaniowej tradycji kontynentu. Z czasem został zawłaszczony przez inną linię światopoglądowo-polityczną. I tu warto przybliżyć wizerunek Benedykta z Nursji, uważanego za jednego z Ojców współczesnej Europy.
2022-05-09 14:59:19
talleyrand: Wieki V i VI, kiedy żył i działał Benedykt (lata 480-547), jest istotnym okresem dla późniejszej historii Europy. Wczesne średniowiecze różni się od późnego antyku zmianą w formacji społeczno-ekonomicznej. Od czasów Konstantyna Wielkiego ludność formalnie jest przypisana do swoich gospodarstw rolnych, warsztatów rzemieślniczych i pozostałych zawodów, które są dziedziczone, a Kościół jest podporządkowany władzy cesarskiej i traktowany jako podpora tronu. Za panowania Teodozjusza Wielkiego chrześcijaństwo w formie powszechnej, katolickiej, zostaje uznane za oficjalne wyznanie całego imperium. Kościół powszechny, katolicki szerokimi garściami korzystał z otrzymywanych od władz państwowych przywilejów i nadań ziemskich, które stanowiły podstawę funkcjonowania i niezależności tej instytucji. Powszechne, katolickie nauczanie zostało ujednolicone w ramach zwoływanych przez cesarzy soborów powszechnych, gdzie pochylano się nad sprawami doktrynalnymi wpierw dotyczącymi osoby Jezusa. Zaistniałe zmiany nie zapobiegły utrzymaniu całości imperium, które pod naporem germańskich plemion i w związku z silnie rozwarstwionym pod względem ekonomicznym społeczeństwem stopniowo chyliło się ku upadkowi. Bogatsza, wschodnia część przetrwała, natomiast zachodnia część imperium w 476 r. oficjalnie została zlikwidowana. Nie oznaczało to jednak końca kultury łacińskiej na Zachodzie. Bogate zachodnio-rzymskie elity przestały utożsamiać się z państwem, które im ciążyło, jednak aż do czasu wojen gockich i najazdu Longobardów, kontynuowały rzymską tradycję kulturową i zachowały majątek. W związku z tym, wczesne średniowiecze na Zachodzie, w swej początkowej fazie, zachowywało jeszcze wiele antycznych elementów, pod względem kulturowym. Polityczna mapa Europy uległa zmianie, pojawiły się organizmy państwowe, które wpłynęły na ukształtowanie się współczesnych europejskich narodów.
2022-05-09 15:01:51
talleyrand: Wprzęgnięcie chrześcijaństwa w funkcjonowanie imperium, postawiło Kościół przed nowymi wyzwaniami. Stopniowo od czasów Konstantyna Wielkiego i jego Edyktu Mediolańskiego (313 r.) do czasów uznania chrześcijaństwa za wyznanie dominujące w 388 r. za Teodozjusza Wielkiego, Kościół zmienił swoje oblicze. Nie wszyscy chrześcijanie pogodzili się z nowym kształtem swojej wspólnoty. Już od początku tego okresu, istniała grupa osób, która pragnęła realizować ideał ewangelicznej wspólnoty pierwotnego Kościoła, żyć w odosobnieniu, ofiarowując się przy tym za innych. Pierwsi anachoreci pojawili się we wschodniej części imperium, gdzie osiedlali się na egipskich i później również na syryjskich pustyniach, w pobliżu większych ośrodków miejskich. Twierdzili, iż pustynia jest miejscem zamieszkania złych duchów, które o dogodnej porze zwodzą mieszkańców miast. Prekursorzy monastycyzmu życie w odosobnieniu na pustyni traktowali jako dostępną sobie formę walki, męczeństwa i ofiarowania się za bliźnich, dręczonych przez złe duchy. Poszczególni anachoreci zyskiwali autorytet i zrzeszali wokół siebie naśladowców. Dało to asumpt do organizacji życia monastycznego i powstania pierwszych wspólnot cenobitów. Z czasem wykształciły się pierwsze wspólnoty zakonne, które stanowiły zarazem samodzielne jednostki ekonomiczne, produkujące na rynek i ośrodki kultury, przechowujące grecko-rzymski dorobek. W nieco skromniejszej skali, w późniejszym okresie, podobne procesy zaistniały na Zachodzie.
2022-05-09 15:07:28
talleyrand: Nie bez powodu właśnie 9 maja w kalendarzu liturgicznym obchodzone jest wspomnienie Pachomiusza, organizatora życia konsekrowanego w egipskiej Tabennie, któremu przypisuje się ułożenie pierwszej reguły zakonnej.
2022-05-09 15:09:12
talleyrand: Benedykt z Nursji zasłynął jako twórca i propagator życia zakonnego na Zachodzie, w Italii. Wywodził się z rodziny średnich italskich posiadaczy ziemskich, następnie udał się na naukę do Rzymu i poczuł powołanie do życia w odosobnieniu. Zamieszkał w górach, założył habit i zorganizował w latach 522-529 pierwszą wspólnotę zakonną na Zachodzie, na Monte Cassino. Wówczas Italia znajdowała się pod władzą germańskich Ostrogotów. Ariańscy Ostrogoci dystansowali się od katolickich Rzymian. Dopiero wówczas zanikły w Italii ostatnie bastiony pogaństwa, dzięki działalności zakonnej. Właśnie w owym 529 r., kiedy Benedykt założył klasztor na Monte Cassino, cesarz Justynian Wielki przyczynił się do zamknięcia Akademii Platońskiej, ostatniej pogańskiej placówki naukowej. Klasztory przechowały grecko-rzymski dorobek, za ich pośrednictwem ten został przekazany nowym germańskim organizmom państwowym, które ten zaadoptowały. Postać Benedykta z Nursji stanowi łącznik, pomiędzy późnym antykiem a wczesnym średniowieczem. Zakon Benedyktyński rozprzestrzenił się później na cały kontynent, przez co położył swoje zasługi w krzewieniu wiedzy, wiary, czy popularyzacji nowych technik gospodarowania. Bez średniowiecznych klasztorów, nie byłoby współczesnej Europy.
2022-05-09 15:53:06
suski: jak dobrze, że Kaczyński i Macierewicz nie kupili żadnych helikopterów dla wojska, przynajmniej ich nam nikt nie zestrzeli
2022-05-09 17:33:51
miriam11: Niestety europa upada, tonie w bilionach ton papierów nakazach, zakazach, uchwałach rezolucjach itp itd. Coraz bardziej upodabnia się do Cesarstwa Rzymskiego u jego schyłku. Europa zapada się do środka.
2022-05-09 19:49:21
Gigi13: Miriam zgadzam się z Tobą... A ty talleyrand ze tez Ci się chce takie monologi pisać XD
2022-05-09 21:56:10
Oko: Zjednoczona Europa, hasło tyle warte co, nie przymierzając, ostatnia prosta.
2022-05-09 23:01:10
św. Patryk.: ruska swołocz dalej ma nadzieję na wypłatę - dostaniecie, batem po plecach
2022-05-10 00:47:07
robespierre: Z politycznego punktu widzenia słusznie zostało wskazane, iż naczelnym celem integracji europejskiej jest zapewnienie pokoju na kontynencie. Z tym zastrzeżeniem, że kontynent składa się z kilku regionów, które mogą mieć nieco inaczej zdefiniowane interesy. Zwykle postrzeganie pojęcia kontynentu europejskiego ograniczamy do jego zachodniej części. Dzieje Zachodniej Europy, jako spójnego politycznie regionu zainaugurowane zostały w konsekwencji ekspansji germańskich Franków na tereny upadającego Imperium. Ludność galo-rzymska ochoczo wsparła panowanie katolickich Merowingów, co po kilku stuleciach zaowocowało zjednoczenie całej Europy Zachodniej pod panowaniem Karola Wielkiego. Państwo Franków stanowiło wskrzeszenie uniwersalistycznej idei na Zachodzie w nowym, germańskim wydaniu. Od czasu podziału tego jednoczącego dwie oddzielne społeczności etniczne organizmu państwowego pomiędzy kolejnych następców Karola Wielkiego, powstały zwalczające się ośrodki polityczne. Główna linia sporu pomiędzy skupiającą ludność romańską Francia Occidentalis (późniejsza Francja) a zrzeszającą ludność germańską Francia Orientalis (późniejsze Niemcy), która zdeterminowała dzieje Europy aż do XX w., wiodła o schedę po Lotarze, czyli Francia Media (szeroko rozumiana Lotaryngia). To właśnie owa szeroko rozumiana Lotaryngia (IX w.) stanowiła jedną z głównych przyczyn wielowiekowej niemiecko-francuskiej rywalizacji o panowanie na kontynencie.
2022-05-10 00:47:54
robespierre: Tereny dawnej Lotaryngii (Francia Media) obejmowały współczesną Belgię, Holandię, Luksemburg, Szwajcarię, północną część Włoch, a także obecne niemiecko-francuskie pogranicze (np. Alzacja). To właśnie nieustanna rywalizacja o panowanie nad określonym obszarem doprowadziła do wykrystalizowania się świadomości poszczególnych mniejszych narodowości. Wiele spośród najbardziej dostojnych zachodnioeuropejskich rodzin arystokratycznych swych eponimów upatruje wśród sług i dworaków Karola Wielkiego. Wywodzący się od Etichonidów Habsburgowie nie stanowią tu żadnego wyjątku.
2022-05-10 00:49:12
robespierre: Chadecki projekt integracji europejskiej zakładał pojednanie odwiecznie rywalizujących ze sobą Francuzów i Niemców, a także pozostałych narodowości, którym przyszło lawirować pomiędzy głównymi kontynentalnymi potęgami. Od tej pory zjednoczona Zachodnia Europa jako spójny organizm gospodarczy miała zapewnić skuteczną konkurencję na globalnym rynku, a z czasem doprowadzić do ekonomicznego i politycznego wyzwolenia spod wpływów USA — narzuconych w konsekwencji postanowień wieńczących II wojnę światową. Z drugiej strony, chadecki projekt integracji europejskiej odnosił się do wspólnego dziedzictwa zachodnioeuropejskich narodów. Nie bez powodu Karol Wielki bywa uważany za prekursora integracji europejskiej, a nagroda jego imienia jest wręczana osobom zasłużonym w promowaniu jedności Europy.
2022-05-10 00:51:09
robespierre: Europa Środkowa jest zupełnie innym regionem kontynentu niż Europa Zachodnia. Już w zamierzchłych czasach tereny współczesnej Polski, Czech, Słowacji, Węgier etc., stanowiły zasobnik tańszej siły roboczej, dogodny teren pod ekspansję, czy ucywilizowanie. Narodowości Europy Środkowej, traktowane krzywdząco jako młodsi członkowie europejskiej rodziny narodów mają własne interesy, niekiedy odmienne od tych zdefiniowanych na Zachodzie. Państwa znajdujące się na pomoście bałtycko-czarnomorskich odnoszą się do własnych tradycji, które mogą posłużyć pod alternatywną integrację tej części kontynentu. Te indywidualne modele integracji zakładają zainteresowanie i wsparcie ze strony pozaeuropejskich potęg, takich jak np. USA. Tego rodzaju działania prowadzą do konfliktu z krajami Zachodniej Europy, gdzie integracja europejska jest inaczej rozumiana, spotyka się z odmiennymi oczekiwaniami i ma inne odniesienia.
2022-05-10 11:10:27
AntyklerForte+: ten to ma chyba coś z głową
Musisz się zalogować, aby móc wystawiać komentarze.
Nie masz konta? Zarejestruj się i sprawdź, co możesz zyskać.
To również może Ciebie zainteresować:
Ostatnio dodane artykuły: