Zaolzie. Członkowie stowarzyszenia Rodzina Katyńska w Republice Czeskiej pamiętają

romuald.saletra: Polacy obok Żydów stanowili najbardziej prześladowaną społeczność w czasie II wojny światowej, a także w okresie bezpośrednio ten konflikt poprzedzającym. Sowieckie represje wymierzone wobec Polaków w latach 1937-1941 pochłonęły około 600 tys. ofiar i to przy najbardziej zaniżonych szacunkach. Nie wspominamy już o represyjnej antypolskiej polityce radzieckich władz z późniejszego okresu, zwłaszcza z lat 1944-1946.

romuald.saletra: Stalin wobec przewidywanego konfliktu z III Rzeszą i pozostałymi sojusznikami hitlerowskich Niemiec kolektywnie wydał decyzję w sprawie przeprowadzenia planowej antypolskiej operacji o charakterze narodowościowym. Moskwa obawiała się czynnego zaangażowania mniejszości polskiej po stronie agresorów. Sowieci błędnie zakładali, iż II RP stanie się państwem satelickim hitlerowskich Niemiec i wesprze niemiecką agresję na ZSRR. Po radzieckiej inwazji na Polskę w 1939 r. Moskwa nie ustawała w realizacji swej antypolskiej polityki, tę czyniła we współpracy z III Rzeszą. Polacy byli przedstawiani jako wrogowie klasowi, którzy w myśl radzieckiej propagandy przez stulecia ciemiężyli ludność ukraińską, białoruską, czy litewską. Przedstawicieli narodowości polskiej poddawano rozmaitym represjom, takim jak np. konfiskata majątku, przymusowa wywózka na Syberię, czy do Kazachstanu, relegowanie z zajmowanych funkcji publicznych, zamykanie w obozach etc. Najbardziej dramatycznym momentem w eksterminacyjnej polityce Moskwy był mord dokonany na polskich oficerach w Katyniu, Charkowie i Twerze.

romuald.saletra: Polityka radzieckich władz była sprzeczna z twierdzeniami Karola Marksa. Twórca „Manifestu Komunistycznego” dopuszczał darwinizm społeczny, jednak Polaków postrzegał za jeden z najbardziej postępowych narodów, a miejsce Polski jako państwa dostrzegał na mapie Europy. To właśnie w ramach solidarności z powstańcami styczniowymi K. Marks zainicjował spotkanie przedstawicieli europejskich środowisk socjalistycznych, z którego ukonstytuowała się I Międzynarodówka. Fałszywe są twierdzenia, jakoby Polacy przez władze radzieckie w latach 1937-1946 byli otaczani jakimiś szczególnymi względami. PPR zainstalowana w okupowanej Polsce na przełomie 1941/42 r. znajdowała się na marginesie polskiego życia politycznego i powszechnie była uważana za sowiecką agenturę.

romuald.saletra: Kres stalinowskiej dyktaturze położył przełom październikowy zaistniały w 1956 r. W latach 50. XX w. władze radzieckie czyniły przygotowania pod czystkę antysemicką, czemu przeszkodziła nagła śmierć Stalina i późniejsze zawirowania związane z sukcesją po dyktatorze. Stalin doskonale zdawał sobie sprawę, iż komunizm Polakom pasuje jak siodło krowie, a bez wsparcia ZSRR nie byłoby możliwe utrzymanie władzy komunistycznej w Polsce. Specjalnie powołany Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego (KBW) był przeznaczony do fizycznej eliminacji wszelkiej antykomunistycznej opozycji, zwłaszcza o zbrojnym charakterze. Antykomunistyczne podziemie i prowadzone przez tę konspirację antykomunistyczne powstanie zbrojne, realnie zagrażało utrzymaniu władzy moskiewskiej w Polsce. Kościół Katolicki w krajach tak określanej Demokracji Ludowej (mowa głównie o Polsce i Węgrzech) stanowił przez dekady jedyną realną opozycyjną siłę, z którą liczyła się komunistyczna władza.

św. Patryk.: Stowarzyszenie Rodzina eSBecka lansuje się na grobach ofiar katyńskich. Obrzydliwe.