Ustrońskie piramidy zabytkiem

Przypomnijmy, 3 października 2022 roku Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków W Katowicach Łukasz Konarzewski zawiadomił o wszczęciu procedury wpisania do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego  zespołu zabudowy sanatoryjno-uzdrowiskowej Ustroń-Zawodzie w rejonie ulic Sanatoryjnej, Szpitalnej i Zdrojowej, w miejscowości Ustroń, łącznie składający się z 21 obiektów:

• dom „Magnolia” (ul. Szpitalna 15),
• dom „Maciejka” (ul. Szpitalna 19),
• dom „Tulipan” (ul. Szpitalna 21),
• dom „Złocień” (ul. Szpitalna 31),
• dom „Malwa” (ul. Szpitalna 45),
• dom „Róża” (ul. Szpitalna 1),
• budynek szpitala reumatologicznego (ul. Szpitalna 11),
• budynek dyrekcji uzdrowiska (ul. Sanatoryjna 1),
• budynek sanatorium „Równica” (ul. Sanatoryjna 3),
• budynek dawnego domu zdrojowego (ul. Sanatoryjna 7),
• dom „Narcyz” (ul. Zdrojowa 9),
• dom „Wilga” (ul. Zdrojowa 7),
• dom „Elektron” (ul. Zdrojowa 5),
• dom „Kos” (ul. Zdrojowa 12),
• dom „Jaskółka” (ul. Zdrojowa 10),
• dom „Orlik” (ul. Zdrojowa 8),
• dom „Diament” (ul. Zdrojowa 3),
• dom „Muflon” (ul. Sanatoryjna 32),
• dom „Daniel” (ul. Sanatoryjna 32a),
• dom „Rosomak” (ul. Zdrojowa 2),
• budynek Śląskiego Centrum Rehabilitacji (ul. Zdrojowa 6)

oraz szeregu działek – zobacz DOKUMENT

Jak informuje Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków, 8 września ustrońskie piramidy zostały wpisane do rejestru zabytków:

- Dzielnica leczniczo–rehabilitacyjna Ustroń–Zawodzie (powiat cieszyński, województwo śląskie), powstała w latach 1968–1988 (architekci: Henryk Buszko, Aleksander Franta, Tadeusz Szewczyk) jako zaplecze wypoczynkowe dla mieszkańców Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, stanowi ikoniczny przykład wczasowej architektury socmodernistycznej. Należy wskazać, że wartość całego założenia została wykreowana przy wykorzystaniu walorów malowniczego usytuowania, w miejscu stanowiącym atrakcję turystyczną regionu, po wschodniej stronie rzeki Wisły, w dzielnicy Zawodzie, położonej u stóp gór Równicy i Polanicy, w sąsiedztwie stacji kolejowej rozpoczynającej znakowane szklaki turystyczne w kierunku pd.-zach. na Czantorię Wielką i Stożek, na zachód na Równicę oraz na pd.-wsch. na Magurkę i Baranią Górę. Trasa jest powszechnie uważana za niezwykle urokliwą z uwagi na krajobrazowe piękno stoków zalesionych bukami. Od 1959 r. obszar włączono w beskidzki pas uzdrowiskowo-wypoczynkowy Ustroń–Wisła–Szczyrk i rozpoczęto jego zagospodarowanie architektoniczne – czytamy w uzasadnieniu.

-  Obecnie niektóre z zabytkowych budynków położonych na terenie zespołu wymagają przeprowadzenia robót remontowych i prac konserwatorskich zmierzających do przywrócenia im właściwego stanu technicznego i estetyki. Niektóre, naruszone wtórnymi przekształceniami, wymagają również uporządkowania architektonicznego. Pomimo widocznych niewielkich śladów zużycia, czy miejscowo niekorzystnych ingerencji budowlanych, większość obiektów zachowała pierwotny charakter i prezentuje czytelne wartości typologiczne i dawne walory. Wyrazem tego są utrzymane oryginalnie ukształtowane bryły (w tym charakterystyczne piramidalne kształty brył), kompozycje elewacji i w większości zgodność materiałowa w ramach poszczególnych przykładów zabudowy – zauważa Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Red.