Rzecz której nie widać a jest

Aby artykuł, relacja zainteresowała odbiorców wykorzystujemy w nich zdjęcia i grafiki w formatach .jpg lub .png. Aby zadbać o ich dostępność dla osób z niepełnosprawnościami wzroku, powinniśmy wprowadzić dla nich tzw.  tekst alternatywny.

Najpierw czym tak naprawdę jest tekst alternatywny? Jest to informacja “zaszyta” w kodzie strony internetowej przy obrazku, dzięki której programy czytające będą w stanie dostarczyć nam – osoby z dysfunkcją wzroku – informację, o czym jest obrazek. Tutaj nasuwa się pytanie: - jak dodać tekst alternatywny?

W swoim systemie CMS do zarządzania treścią w edytorze tekstowym musimy odszukać ustawienia “Właściwości obrazka” dla danej grafiki.

W większości przypadków w edytorach tekstowych wystarczy dwa razy szybko kliknąć na obrazek, żeby pojawiło się okno z ustawieniami. W tym przypadku, w pole “Tekst zastępczy” wpisujemy tekst alternatywny, czyli to, co znajduje się na obrazku.

Google mówi: “używaj krótkich, ale opisowych nazw plików i alternatywnych tekstów”. Zaleca też: “Nie dodawaj do alternatywnego tekstu wielu słów kluczowych ani nie kopiuj i nie wklejaj całych zdań”. Tak więc tekst alternatywny musi zwięźle przekazywać to, co jest na obrazku. Unikajmy więc kwiecistych zdań, Oraz lakonicznych, powiązanych ze sobą słów wypisanych po przecinku Jednak aby nasza strona była dostępną dla osób z niepełnosprawnością zgodnie z wytycznymi WCAG 2.1 Tekst alternatywny musi mieć to samo znaczenie, co obraz oraz Musi zależeć od kontekstu.

Tekst alternatywny powinniśmy stosować także dla wszystkich elementów nietekstowych, czyli również dla wykresów, tabel, przycisków będących grafikami, filmów itd. Najczęściej jeżeli nasz materiał dotyczy wydarzenia na którym zostało zrobionych wiele zdjęć (galeria zdjęć), to dla każdego zdjęcia powinniśmy  stworzyć unikalny tekst alternatywny. Taki sam opis dla wszystkich zdjęć to częsty zabieg, który niestety jest błędem.

 Często można spotkać się na stronach z przypadkiem kiedy opis zdjęcia jest taki sam jak tekst alternatywny. Pamiętajmy więc, że tekst pomocniczy i tekst alternatywny muszą się od siebie różnić.

Większość z czytelników powie, że znowu coś jest wymyślane pod jakąś konkretną grupę osób i niekoniecznie jest to potrzebne. Może i racja. Jednak spróbujcie zasłonić sobie na 24 godziny całkowicie oczy, wejdźcie w „ciemność” i zobaczcie jak osoby z niepełnosprawnością próbują się odnaleźć i poruszać wśród „pełnosprawnych”.

Andrzej Koenig