Policjant wśród harcerzy

koszor: 11 lipca to Narodowy Dzień Pamięci o Polakach – Ofiarach Ludobójstwa dokonanego przez OUN i UPA na ziemiach wschodnich II Rzeczypospolitej Polskiej. Czy OX zapomniał? Przecież dzisiaj obchodzimy to święto pierwszy raz! A tu artykuły na każdy temat, oprócz tego najistotniejszego. Też się boicie prawdy?

suski: 10 lipca 1941 roku w miejscowości Jedwabne w powiecie łomżyńskim doszło do najokrutniejszego ze znanych dziś opinii publicznej i historykom pogromów antyżydowskich, dokonanych polskimi rękoma. Kilka tygodni po zajęciu Białostocczyzny przez wojska niemieckie, i tydzień lub dwa po utworzeniu na tych terenach władz samorządowych, żydowscy mieszkańcy Jedwabnego (w tym uchodźcy z innych miejscowości) zostali przez swych sąsiadów oraz przybyłych do miasteczka chłopów z okolicznych wsi poddani wielogodzinnym torturom i udręczeniom, a potem zapędzeni do stodoły i tam spaleni żywcem. Ukrywających się (w tym małe dzieci), po wytropieniu, wrzucano w żarzące się węgle. Tylko pojedynczym osobom udało się wymknąć z obławy. Liczba ofiar – wedle różnych ocen waha się od 900 do 1600 osób. Częściowa ekshumacja dokonana w czerwcu 2001 r. dowiodła istnienia dwóch mogił ofiar mordu, w których spoczywa – wedle ocen biegłych – w jednej 300-400 osób (dorośli mężczyźni, kobiety, a także dzieci i osoby w podeszłym wieku); w drugiej 35-40 osób. Jednak zapewne istnieją miejsca indywidualnych pochówków jedwabieńskich Żydów, którzy ponieśli śmierć w wyniku jednostkowych aktów gwałtu i przemocy, a być może również inne mogiły zbiorowe. Ta dokonana przez polski motłoch zbrodnia nie byla jedyną w historii polskiego antysemityzmu. Pogrom kielecki 4 lipca 1946 roku, masakra ocalałych z Holokaustu Żydów, to krwawe zwieńczenie haniebnego rozdziału historii Polski i Polaków. Nie wolno o tych datach zapominać, zwłaszcza w kontekście burzliwych dziejów relacji polsko-ukraińskich. Judzenie i sianie nienawiści uprawiane przez cyniczne politykierskie hieny zawsze przynoszą krwawe ofiary.

suski: Nie wiem, dlaczego redakcja nie wspomniała o pogromach w Jedwabnem i w Kielcach. Wiem, że pogrobowcy tamtych zbrodniarzy wciąż żyją wśród nas. Z krzyżykami zawieszonymi na szyjach, Bogiem i Ojczyzną wycierają swe zionące nienawiścią do bliźnich gęby.