Cieszyńska rotunda zaskakuje archeologów

Tym razem archeolodzy odkryli mury przyporowe, które wzmacniały ściany tej najstarszej cieszyńskiej budowli. Jak wyjaśnia Zofia Jagosz-Zarzycka z Działu Archeologii Muzeum Śląska Cieszyńskiego ich zadaniem było wzmocnienie niestabilnej konstrukcji samej rotundy, choć nie można wykluczyć, że dobudowano je później, w okresie gotyku, aby nadać nowoczesny charakter świątyni. - Podejrzewamy, że te przypory prawdopodobnie sięgały do dwóch trzecich wysokości rotundy, stąd ich odkrycie całkowicie zmienia nasz obraz co do pierwotnego jej kształtu. W średniowieczu wyglądała ona zupełnie inaczej niż obecnie.

Wspomniane przypory widoczne są na rycinie sprzed pożaru miasta z 1789 roku. - Jest tam taki mały czworokątny budynek trochę mało przypominający rotundę, ale jednak to jest właśnie nasza rotunda. Do niej są dospojone dwa wysokie mury i to są najprawdopodobniej te przypory, które odkryliśmy - twierdzi Jagosz-Zarzycka. Archeolodzy chcieliby, aby w przyszłości w powierzchni gruntu zostały zaznaczone istniejące niegdyś mury. Ponadto szefująca pracom dr. hab. Teresa Rodzińska-Chorąży z Instytutu Historii Sztuki UJ planuje przeprowadzenie wnikliwych badań we wnętrzu Rotundy, która najprawdopodobniej skrywa jeszcze niejedną niespodziankę.

Podczas tegorocznych wykopalisk archeolodzy - których pracę mieszkańcy Cieszyna i przyjezdni będą mogli obserwować do 11 września - znaleźli m.in. jedno narzędzie krzemienne z kultury halsztackiej (epoka żelaza), co akurat nie jest specjalnie zaskakujące, gdyż Wzgórze Zamkowe było zasiedlone już w roku 900 p.n.e. czyli w późnej epoce brązu. Ziemia skrywała również sporo ceramiki, a także dwa celtyckie niebieskie szklane paciorki z kolii albo bransoletki. Wykopano również dwa szkielety ludzkie z okresu średniowiecza. Tu warto wspomnieć, że od rozpoczęcia badań w drugiej połowie lat 40. ub.w. odkryto tu łącznie kilkadziesiąt pochówków, stanowiących pozostałości cmentarza, który przylegał do rotundy św. Mikołaja.

(ÿ)