Wczesne i późne powikłania cukrzycy

Do powikłań cukrzycy najczęściej prowadzi nieleczona lub nieefektywnie leczona cukrzyca, a głównym czynnikiem odpowiedzialnym za rozwój tych problemów jest hiperglikemia, czyli stale podwyższony poziom glukozy we krwi. Do wczesnych powikłań cukrzycowych, które nazywane są również ostrymi zaliczamy: Kwasicę ketonową, Kwasicę mleczanową, Hipoglikemię, Hiperglikemię.

Kwasica ketonowa - spowodowana jest niekontrolowaną produkcją ciał ketonowych. Jest bezpośrednim skutkiem niedoboru insuliny. Najczęstsze objawy kwasicy ketonowej to nudności, wymioty, osłabienie, ból brzucha, wzmożone pragnienie, uczucie suchości w jamie ustnej, wielomocz, sucha skóra oraz oddech o zapachu acetonu.

Kwasica mleczanowa  natomiast spowodowana jest wzrostem stężenia mleczanów, co prowadzi do obniżenia jej pH. Kwas mlekowy to związek chemiczny powstający w komórkach mięśniowych podczas tzw. beztlenowego spalania glukozy. Nasilenie tego procesu obserwuje się m.in. przy zaburzeniu pracy wątroby lub nadużywaniu alkoholu.

Hipoglikemia czyli niedocukrzenie  jest stanem zbyt niskiego poziomu cukru we krwi. Hipoglikemię stwierdza się, gdy glukoza wynosi mniej niż 70 mg/dl. Doprowadzić do niej może m.in.: nieprawidłowe przyjmowanie leków na cukrzycę, nasilony wysiłek fizyczny, długie przerwy między posiłkami. Do objawów niedocukrzenia zaliczamy np.: drżenie mięśniowe, wzmożona potliwość, uczucie niepokoju, dezorientacja, zawroty głowy, osłabienie, szybkie bicie serca. 

Hiperglikemia to przeciwieństwo niedocukrzenia czyli przecukrzenie, które spowodowane jest zbyt wysokim poziomem cukru. Najczęściej jest on konsekwencją nieprawidłowo dobranych leków, pominięcia dawki leku, zjedzenia zbyt obfitego posiłku lub dania złożonego z dużej ilości węglowodanów. Objawami hiperglikemii są m.in.: wzmożone pragnienie, senność, zmęczenie, oddawanie dużych ilości moczu, uczucie suchości w jamie ustnej.

Natomiast późne powikłania Wynikają przede wszystkim z hiperglikemii czyli zbyt wysokiego poziomu glukozy we krwi. Należą do nich: retinopatia cukrzycowa, nefropatia cukrzycowa, neuropatia cukrzycowa, stopa cukrzycowa.

Retinopatia cukrzycowa czyli uszkodzenie naczyń krwionośnych w siatkówce oka. Główne objawy to: gorsze widzenie, zaburzenia ostrości widzenia, mroczki lub plamki przed oczami.

Nefropatia cukrzycowa to  uszkodzenie komórek budujących nerki. Główne objawy to: skłonność do opuchlizny (kostek, nadgarstków, twarzy), częste oddawanie moczu, duża męczliwość, spłycony oddech, brak apetytu, skurcze mięśni;

Neuropatia cukrzycowa to medyczna nazwa powikłania, które powoduje uszkodzenie nerwów obwodowych. Główne objawy to: mrowienie palców, bóle i skurcze mięśni, osłabienie siły mięśni, owrzodzenia na skórze, zaburzenie czucia. Stopa cukrzycowa to infekcja, owrzodzenia, uszkodzenie głębokich tkanek stopy z chorobami naczyń obwodowych i zanikiem czucia.

Nie ma żadnej zasady, że osoba chorująca na cukrzyce straci wzrok, w wyniku stopy cukrzycowej amputują jej palec, stopę czy kończynę dolną, nerki, czy trzustka przestaną poprawnie działać. Najważniejsze jest monitorowanie poziomu cukru, dieta, przestrzeganie zaleceń lekarskich i reagowanie w momencie pojawienia się objawów, które mogą doprowadzić do powikłań. Z cukrzycą można żyć i to wiele lat.

AK