Piekło w Książnicy

Prelegent zwrócił uwagę na fakt, że motyw podróży i tułaczki jest bardzo wyraźny w dziełach Dantego, co wynika zapewne z jego losów. - W 1302 roku został wygnany z Florencji. Tułał się po półwyspie Apeninskim. Również znana czytelnikom Beatrycze miała swój pierwowzór w życiu autora. - Była jego niespełnioną miłością. Dante miał 9 lat, Beatrycze 8 gdy się poznali.

Kleczek nie tylko na podstawie dzieła Dantego przypomniał słuchaczom w jaki sposób wyobrażano sobie piekło w średniowieczu, ale też zwrócił uwagę na takie niuanse jak to, że włoski pisarz w piekle umieścił osobistości znane jemu współczesnym, jeszcze żyjące w czasie, gdy poemat drukowany był w kolejnych częściach, na bieżąco tak, jak, jak pisał. - I w czasach, kiedy wszyscy pisali po łacinie Dante pisał po włosku, językiem zrozumiałym dla szerokiego grona czytelników.

Prelegent opowiedział o kolejnych wydaniach i prześledził, jak kształtowała się popularność utworu na przestrzeni wieków. O ile po szczytowej popularności już w XVI wieku nastąpił spadek zainteresowania dziełem Dantego, to renesans tego zainteresowania przypada na wiek XIX. - A przydomek „boska” do tytułu poematu dodany został dwieście lat później.

„Boską komedię” Dantego Alighieri na język polski jako jeden z pierwszych przetłumaczył Antoni Stanisławski. - A kiedy kolejni tłumacze mieli obiekcje, czy jest sens przekładać utwór, który wcześniej już ktoś przetłumaczył rozwiewano ich wątpliwości stwierdzeniami, że przekładów Dantego nigdy dość – podsumował Kleczek.

(indi)