Oczami niewidomego: widzimy słowami i dźwiękiem

 „Audiodeskrypcja to usługa i osiągnięcie techniczne dla osób niewidomych i słabowidzących, która opisuje takie rzeczy jak: opisy bohaterów w filmach, czyta wszystkie napisy, które są w filmie lub sztuce teatralnej, opisuje mimikę, miejsce akcji, gestykulację. Jest ona też wykorzystywana w muzeach, w telewizji, podczas koncertów i meczów”

Osoby z dysfunkcją wzroku z audiodeskrypcji korzystają za pomocą odbiornika, który jest ze słuchawką gdy film, mecz, się rozpocznie przekaz audiodeskrypcji jest od razu przekazywany do słuchawki osoby korzystającej z tego rozwiązania, a osoby widzące, które też są obecne na takim wydarzeniu nie słuchają audiodeskrypcji tylko w normalny sposób odbierają wydarzenie. Tak to wygląda zazwyczaj w teatrze, na meczu i czasem w kinie.

W muzeum odbywa się to trochę inaczej. Przewodnik z audiodeskrypcji jest nagrany i gdy osoba niewidoma lub słabowidząca przyjdzie do muzeum i zgłosi taką potrzebę odbiera z punktu kasy odbiornik wraz z słuchawką i wędruje po muzeum. W telewizji audiodeskrypcja jest udostępniana w następny sposób przy pomocy osoby widzącej trzeba sprawdzić w programie telewizyjnym czy dany materiał, który chcemy obejrzeć jest z opisem jeśli tak, to trzeba się przełączyć na dany kanał i uruchomić ścieżkę zawierającą opis audio.

Audiodeskrypcja ukazała się po raz pierwszy w roku 1981 w Arena Stage Theatre w Waszyngtonie. Do Europy (Wielka Brytania) trafiła w połowie lat osiemdziesiątych. W Polsce po raz pierwszy audiodeskrypcja pojawiła się w roku1999 w tyflofilmach, w których stosowano stop-klatkę.

W 2006 roku w Białymstoku po raz pierwszy miał swoją premierę film pod tytułem „Statyści”, zaś 2007 roku po raz pierwszy użyto audiodeskrypcji w serialu telewizyjnym „Ranczo”, natomiast w tym samym roku, lecz w październiku po raz pierwszy audiodeskrypcja ukazała się na meczu piłki nożnej w Białymstoku.

Na audiodeskrypcję i jej zastosowanie można natknąć się podczas cyklicznych pokazów filmów z audiodeskrypcją w skoczowskim „Teatrze Elektrycznym”, Teatrze Polskim w Bielsku Białej, Galerii Bielskiej BWA w Bielsku Białej, Muzeum Zamkowym w Pszczynie czy wreszcie w telewizji przełączając się na odpowiedni program.

Audiodeskrypcja jest bardzo potrzebna nam - osobom niewidomym i słabowidzącym , ponieważ możemy czuć się swobodnie podczas oglądania filmu w kinie, materiałów emitowanych w telewizji, filmów w Internecie, gdzie jest strona www.adapter.pl poświęcona dla niewidomych i słabowidzących, na której można oglądać materiały filmowe z audiodeskrypcją. Na dzień dzisiejszy Audiodeskrypcja w Polsce staje się coraz bardziej popularna i dzięki jej zastosowaniu możemy uczestniczyć w życiu kulturalnym i sportowym wiedząc co się dzieje w danej chwili.

Andrzej Koenig