Chronić drób przed grypą

Mamy ptasią grypę u drzwi, w związku z czym główny lekarz weterynarii wydał wytyczne dla hodowców drobiu. Do producentów przemysłowych zalecenia te z pewnością dotarły, ale do drobnych raczej nie, w każdym razie nie do wszystkich. Z myślą o tych drugich podajemy najważniejsze zawarte w wytycznych informacje.

Najbardziej prawdopodobnym źródłem zakażenia domowego drobiu jest bezpośredni lub pośredni kontakt z wędrującymi ptakami dzikimi, zwykle ptactwem wodnym. Rozprzestrzenienie wirusa może następować również poprzez zanieczyszczoną paszę, wodę, nawóz, sprzęt i środki transportu. Bardzo ważną rolę odgrywa człowiek, który poprzez zanieczyszczone ubranie, obuwie czy sprzęt może przyczynić się do rozprzestrzeniania choroby.

Zalecenia dla drobnotowarowych hodowców są ściśle związane ze sposobem szerzenia się ptasiej grypy. Główny lekarz weterynarii doradza karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu dzikie ptaki, przetrzymywanie go w zamknięciu lub na ogrodzonej przestrzeni (z zastosowaniem siatek ochronnych, bądź zadaszenia), przechowywanie paszy w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, unikanie pojenia ptaków i czyszczenia kurników wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (np. ze stawów i rzek). Podobne są zalecenia dla hodowców gołębi pocztowych.

I informacja ważna nie tyle dla producentów, ile dla konsumentów. Główny lekarz weterynarii zapewnia otóż, iż spożywanie mięsa drobiowego i jego przetworów nie stwarza żadnego zagrożenia. Wszystkie gatunki drobiu są bowiem przed wysyłką do rzeźni badane przez lekarza weterynarii wystawiającego świadectwo zdrowia, a następnie podlegają badaniu przed- i poubojowemu w rzeźniach.

A co winno wzbudzić u hodowców podejrzenie, że ich drób mógł ulec zakażeniu wirusem ptasiej grypy? Takie objawy, jak depresja, gwałtowny spadek lub nawet zanik produkcji jaj, miękkie ich skorupy, objawy nerwowe, zasinienie i obrzęk grzebienia i dzwonków, silne łzawienie, obrzęk zatok podoczodołowych, kichanie, duszność, biegunka. Mogą być jednak objawy mniej ostre, a zatem trudniejsze do wykrycia. Padnięcia ptaków mogą być nadto nagłe, bez widocznych objawów, a śmiertelność dochodzić nawet do 100 procent.