50 lat szkoły w Brennej Bukowej

Na uroczystej akademii zebrali się uczniowie i nauczyciele, absolwenci i nauczyciele – emeryci, a także delegacje z innych szkół. Nie mogło także zabraknąć władz gminnych i przedstawicieli kuratorium oświaty. O historii szkoły zebranym opowiedział pełniący role konferansjera jeden z uczniów, Jakub Krzempek.

Szkoła w Brennej Bukowej jest jedną z 1200 tak zwanych „tysiąclatek” – szkół wybudowanych w latach 60-tych XX wieku. Jej budowę rozpoczęto w 1963 roku. Otwarto ją już po roku od rozpoczęcia budowy. Imię Stefana Żeromskiego szkoła otrzymała, by upamiętnić setną rocznicę urodzin pisarza. Pierwszym kierownikiem szkoły był Franciszek Biłko. Już wtedy szkoła oprócz zajęć dydaktycznych prowadziła szereg zajęć dodatkowych. Działały kółka zainteresowań, m. inn. szachowe, muzyczne, a od 1969 roku zespół muzyczny i regionalny prowadzony wówczas przez Elżbietę Bauer, późniejszą wieloletnią kierowniczkę Zespołu Regionalnego „Brenna”.

Późniejsze dzieje szkoły to rozbudowa w 1995 roku, urządzenie pracowni komputerowej w 2001 roku i otwarcie sali gimnastycznej w roku 2002. Początki szkoły na Bukowej w Brennej sięgają jednak znacznie dawniejszych czasów, aniżeli oddanie do użytku budynku „Tysiąclatki”. Na spotkaniu obecnych oraz emerytowanych nauczycieli i dyrekcji Bronisława Greń wspominała, że uczyła jeszcze w czasie, gdy po II Wojnie Światowej lekcje odbywały się w trzech różnych budynkach: starym budynku szkolnym wzniesionym jeszcze w 1884 roku, w budynku prywatnym „u Sobika” i w gospodzie Bojdy pod Kotarzem.

Podczas uroczystej akademii jubileuszowej zobaczyć można było występy uzdolnionych artystycznie uczniów. Cały program był tak pomyślany, by dziesięcioleciami przypomnieć minione pół wieku szkoły a także realia, w jakich placówka w kolejnych dekadach funkcjonowała. Wprowadzeniem był występ regionalnego zespołu Mała Brenna prowadzonego przez Annę Musioł. Było to nawiązanie do pierwszego zespołu regionalnego Bukowe Groniczki prowadzonego w szkole przez Elżbietę Bauer od końca lat latach 60-tych XX wieku. W kolejnych częściach programu wystąpił zespół tańca współczesnego „Rytmix” prowadzony przez Izabelę Żur oraz młode gimnastyczki.
- Nowoczesne technologie, telefony komórkowe, portale społecznościowe, to wszystko ma łączyć, a jednak dzieli… Czy to nie ironia? Czy można jeszcze coś zmienić? – zapytywał retorycznie konferansjer, gdy za jego plecami uczniowie odgrywali scenkę ze współczesnego świata – każdy ze wzrokiem wbitym w swój tablet czy komórkę, nikt z nikim nie rozmawia, nikt na nikogo stojącego obok nie zwraca uwagi…

Na koniec wspominano nauczycieli, którzy na przestrzeni minionych lat odeszli nie tylko z pracy w szkole, ale także i z tego świata. Nauczycielom emerytom dzieci wręczyły pierniczki w kształcie tarczy szkolnej. Było tez spotkanie dawnych nauczycieli, podczas którego wspominali dzieje szkoły.

(indi)