Zapraszają na Bezsenną Noc

pawel21_13: "Będzie można skorzystać także z Komunii Świętej." Hmm a do czego protestanci wykorzystują "komunię świętą" jeśli można zapytać? I jaką ona ma formę? Popcornu?

Po Prostu: popcorn, opłatek, kajzerka - bez różnicy, po prostu

talleyrand: W sprawie postaci Marii Panny wypada odnieść się do Jana i Łukasza Ewangelistów. Jan został wyznaczony przez Chrystusa jako ziemski opiekun Marii (pomijam kontekst teologiczny), z kolei Ewangelia wg Łukasza najbardziej odzwierciedla jej doświadczenia. Nowy Testament ukazuje problematykę, z jaką zmagało się chrześcijaństwo na przestrzeni I-III wieku, kiedy jeszcze żyli krewni Jezusa, jego świadkowie i pewne sprawy, które dziś wzbudzają kontrowersje, wówczas uchodziły za oczywiste. Dlatego znalazły się poza głównym nurtem biblijnych rozważań.

talleyrand: Należy zwrócić uwagę na osobę Efrema Syryjczyka. Efrem był żyjącym w latach 306-373 diakonem, mnichem, kaznodzieją, intelektualistą, autorem licznych pism i propagatorem religijności maryjnej. Jego życie związane było z mezopotamskim Nisibis (do 363 r.) i syryjską Edessą (lata 363-373). Jest to okres, kiedy w ramach Edyktu Mediolańskiego wydanego w 313 r. chrześcijaństwo uzyskuje status religii tolerowanej, a w konsekwencji Soboru w Nicei w 325 r. opracowane zostają podstawy chrześcijańskiej ortodoksji. W 337 r. chrzest na łożu śmierci w rycie ariańskim przyjmuje Konstantyn Wielki, natomiast jego następca na Wschodzie jest podatny na wpływy ariańskie, co zmienia się dopiero po przejęciu władzy przez Konstancjusza II. W okresie lat 361-363 dochodzi do przejęcia władzy przez Juliana Apostatę i następuje nieudana próba stworzenia alternatywnego wobec Kościoła związku wyznaniowego bazującego na dawnych rzymskich wierzeniach. W konsekwencji wojen z Persją Nisibis wraz z całą rzymską Mezopotamią stają się częścią Persji. Po śmierci Apostaty chrześcijaństwo w wymiarze katolickim zdobywa w Rzymie coraz większe znaczenie i za czasów Teodozjusza I Wielkiego zostaje uznane za religię panującą.

talleyrand: Syryjczyk w swej działalności nie tylko popularyzował postać Marii, prowadził działalność edukacyjną, a także zwalczał nauczanie manichejczyków. Manichejczycy stanowili sektę (w antycznym rozumieniu) o charakterze dualistycznym i łączącą w sobie elementy chrześcijaństwa, buddyzmu, zaratusztrianizmu i gnozy. Są postrzegani jako konkurenci chrześcijaństwa w okresie IV wieku i ich nauczanie rozpowszechnione było na Wschodzie Imperium, a także w Persji, gdzie działał ich założyciel, Mani. Efrem Syryjczyk gromił również nauczanie Ariusza, Bardesana, Manesa i Marcjona. Maryjna działalność Efrema nie spotkała się z odrzuceniem ze strony ówczesnych chrześcijan, co oznacza, iż jego poglądy były zgodne z Tradycją Kościoła. Wówczas intelektualne centrum chrześcijaństwa znajdowało się na Wschodzie.

talleyrand: Sprawa grzeszności i bezgrzeszności Marii była poruszana w ramach III Soboru Konstantynopolitańskiego (680 r.), a także w związku z działalnością patriarchy Sofroniusza Jerozolimskiego (u schyłku jego życia Arabowie zdobyli Jerozolimę). W liście synodalnym skierowanym do patriarchy Konstantynopola, Sergiusza oraz pozostałych patriarchów, św. Sofroniusz wyłożył katolicką naukę na temat grzechu pierworodnego oraz Wcielenia. W tym samym liście, w kontekście nauki o grzechu pierworodnym, patriarcha Jerozolimy sławi Maryję jako całkowicie „wolną od wszelkiego skażenia ciała, duszy i umysłu”. Według niego Matka Boża i Zawsze Dziewica została uprzednio oczyszczona, jednak rozumie on to oczyszczające działanie Ducha Świętego w osobie Maryi nie jako przejście od stanu grzechu do stanu świętości, czystości i łaski lecz rozumie ten termin jako wzrost łaski i pomnożenie świętości. Maryja, która jest wolna od grzechu pierworodnego, w momencie Zwiastowania zostaje oczyszczona czyli obdarzona jeszcze większą czystością i świętością. Dlatego bizantyjski koncept uprzedniego oczyszczenia Maryi nie jest sprzeczny z bezgrzesznością i niepokalanym poczęciem Maryi.

talleyrand: List synodalny do Sergiusza i innych patriarchów został również odczytany w całości na jedenastej sesji Soboru Konstantynopolitańskiego III. Zaakceptowano jego zawartość, stwierdzono, że jest w pełni ortodoksyjna i dzięki temu potwierdzono również wiarę w całkowitą bezgrzeszność Maryi i jej wolność od grzechu pierworodnego.

talleyrand: „Wchodzi [Jezus] w łono niewinnego małżeństwa, promieniującego czystością dziewictwa, to znaczy [do] Maryi, która jest święta i jasna, pełna mądrości Boskiej i wolna od wszelkiego skażenia ciała, duszy i umysłu.” – (Epistola synodica ad Sergium 2.3.1; Patrologia Graeca 87, 3.3160).

talleyrand: Postać Marii była również punktem rozważań Soboru Efeskiego z 431 r., kiedy została uznana za Theotokos. Kwestia bezgrzeszności Marii i pojęcia grzechu, a także związany z tym spór dotyczący czyśćca powrócił milenium później i stał u zarania działalności M. Lutra. Luter wysunął własną koncepcję postrzegania Osoby Boga, która wbrew pozorom nie była jego autorską wizją i swymi początkami sięgała wpływów wschodnich, które pojawiły się w Europie u schyłku średniowiecza w konsekwencji inwazji tureckiej. Zmiana postrzegania Osoby Boga polegała m.in. na przerzuceniu odpowiedzialności za grzech ze stworzenia na Stwórcę. W związku z tym ów Stwórca w pojęciu Lutra stał się pierwszym i największym grzesznikiem. W konsekwencji tego założenia, rozważania w kwestii postaci Marii dla części uważających się za chrześcijan stały się nieistotne. Luter tym sposobem zerwał z Tradycją Apostolską i wielowiekowym nauczaniem Kościoła. Niekonsekwentnie jako jedyne źródło wiary uznał Biblię, która w wymiarze Nowego Testamentu odzwierciedla sytuację Kościoła z pierwszych wieków jego istnienia, wynika z Tradycji Kościoła i jest równie uznaniowa, jak późniejsze dywagacje w sprawie postaci Marii. Gdyby Luter chciał zachować konsekwencję, musiałby odrzucić również postanowienia Soboru Jerozolimskiego. Dlaczego tego nie uczynił?

talleyrand: Co najciekawsze, wbrew powszechnie rozpowszechnianej współcześnie propagandzie, sprawa postrzegania postaci Marii (na podstawie Tradycji) nie została opracowana w Rzymie (tzn. przez papiestwo), tylko na Wschodzie. Instytucja papiestwa, we współczesnym rozumieniu, formalnie zaczęła się kształtować dopiero w czasach Damazego I (pon. 366-384) i o wykrystalizowanej formie papiestwa możemy mówić najwcześniej od czasów Grzegorza I (pon. 590-604), co w swym nauczaniu potwierdzał sam Luter. Dlatego swą krytykę współczesnej sobie formy papiestwa, Luter później przesunął na czasy panowania Konstantyna Wielkiego i to wbrew realiom historycznym. To nie oznacza, iż Biskup Rzymu już wcześniej nie cieszył się adekwatnym autorytetem wśród pozostałych patriarchów i nie zawierał głosu rozstrzygającego w pojawiających się sporach natury teologicznej. Sprawa postrzegania postaci Marii została wypracowania na Wschodzie, jeszcze zanim formalnie wykrystalizowała się instytucja papiestwa. Czy nie świadczy to o niekonsekwencji pewnych powszechnie narzucanych na wiarę zafałszowanych narracji?

AntyklerForte+: jak chodzi o rodzaj i charakter religijnej głupawki nie ma większych różnic między katolikami a ewangelikami - za to duże i istotne różnice pojawiają się w kwestiach organizacji i zasad działania instytucji tę głupawkę wykorzystujących czyli kościołów - dodam, że z punktu widzenia moralności, uczciwości, etyki itp różnice zdecydowanie na korzyść wspólnot ewangelików

św. Patryk.: donusiu taki z ciebie talleyrand jak z kaczyńskiego ogier

talleyrand: 1 kwietnia 1656 r. król Polski Jan Kazimierz powierzył Polskę opiece Marii, którą równolegle obwołał Królową Polski. W owym okresie Rzeczpospolita zmagała się z inwazją ze strony prawosławnej Moskwy wspierającej Kozaków, permanentnie nękana była muzułmańskimi napadami, a na domiar złego, w 1655 r. państwo od północy zaatakowali protestanccy Szwedzi. Niemal całe terytorium państwa znajdowało się pod obcą okupacją. Sytuacja zmusiła Jana Kazimierza do emigracji do Głogówka na Śląsku. Powszechnie panowała atmosfera bierności i skłonności do zdrady na rzecz szwedzkiego monarchy, w związku z niepowodzeniami Warszawy w wojnie z Moskwą. Kolejno padały lub poddawały się bez walki poszczególne ośrodki oporu (Np. Ujście, Warszawa, czy Kraków), za to mężnie bronił się Gdańsk.

talleyrand: W kulturze polskiej, za sprawą piśmiennictwa literackiego Henryka Sienkiewicza, to właśnie oblężenie Częstochowy, a nie Gdańska, urosło do miana punktu krytycznego i symbolu, którego przejście spowodowało zmianę w sytuacji pokonanej Rzeczpospolitej. Protestanci uchodzą za wspólnotę, która odrzuca wyjątkowe postrzeganie postaci Marii. Dawniej wyglądało to nieco inaczej i za przykładem Lutra, Maria także wśród protestantów cieszyła się estymą. Faktem jest, iż zaprawione na frontach wojny trzydziestoletniej i owładnięte fanatyzmem religijnym szwedzkie oddziały dopuszczały się na terytorium Polski wielu aktów nietolerancji, zniszczeń, grabieży i spustoszeń, o skali odpowiadającej, a nawet przewyższającej niechlubne dokonania hitlerowskie parę wieków później.

talleyrand: Naruszona została siatka urbanistyczna i wiele kwitnących przed najazdem szwedzkim ośrodków miejskich do tej pory nie odzyskało swego dawnego znaczenia. Wymordowanych mieszczan zastąpiła ludność o innych predyspozycjach kulturowych. To właśnie oblężenie Częstochowy zostało uznane za punkt zwrotny w konflikcie ze Szwedami, ze względów symbolicznych. Społeczeństwo polskie wspólnie wystąpiło przeciw szwedzkiemu okupantowi, a realia wojny szarpanej i zmieniająca się sytuacja międzynarodowa spowodowały wyparcie wojsk protestanckich z kraju. Jan Kazimierz, po swym powrocie złożył w katedrze lwowskiej ślubowania, w których np. zobowiązywał się wziąć pod opiekę włościan, czego królowi nie było dane zrealizować. Od tego czasu, 1656 r. Maria jest postrzegana jako Królowa Polski. Stanowisko to zostało podtrzymane przez Stolicę Apostolską i potwierdzone w roku 1923, kiedy jako dzień Marii, Królowej Polski wyznaczono dzień 3 Maja.

koszenila6: W języku polskim słowa "oczyszczona" i "obdarzona" to dwa różne i nie związane ze sobą pojęcia. W "bizantyjskim koncepcie" i jego współczesnych spadkobiercach - prawosławiu -nie ma tezy o niepokalanym poczęciu Maryi.

marat: koszenila6, W kwestii tworzenia chrześcijańskich pojęć, w pierwszej kolejności powinniśmy się odnosić do greki. Na ów "bizantyjski koncept", czyli Kościół Wschodni (nie mylić z Kościołami Wschodu), składa się grecki Kościół Ortodoksyjny i rosyjskie Prawosławie. Kościół Wschodni i Kościół Zachodni (katolicki) wyznają tę samą koncepcję Boga, która zupełnie inaczej przedstawiana jest w protestantyzmie. Dogmat o Niepokalanym Poczęciu został ogłoszony po upływie stuleci, co nie jest równoznaczne z twierdzeniem, jakoby Kościół Wschodu tego nie uznawał albo Kościół Zachodni wcześniej (przed ogłoszeniem dogmatu) nie głosił tej prawdy wiary.

marat: *jakoby Kościół Wschodni

sierżant_Niemyty_Wycior: jest jeden koncept wspólny dla wszystkich kościołów: rozmnażać, hodować, strzyc i doić, doić, doić

marat: Brzmi jak program "nowego ateizmu"...