Oczami niewidomego: pokora przeciwnością pychy

„Zbyteczna pokora tak samo pozbawia sił jak zarozumiałość”
Eliza Orzeszkowa

Pokora, która jest bardzo ważną i cenną wartością, bywa w fałszywy sposób wypaczana. „Pamiętajcie pokora to jest prawda. Jak ładnie tańczysz to ładnie tańczysz. Jak ładnie śpiewasz to ładnie śpiewasz. Jak jesteś przystojna i wszyscy na ulicy się za Tobą oglądają to jesteś przystojna. Wszyscy by się nie pomylili. Jak jesteś dobrą uczennicą, to jesteś dobrą uczennicą. Jak masz same piątki albo szóstki w indeksie to masz same piątki. Ale jak czegoś nie umiesz robić to nie umiesz tego robić. Pokora to jest prawda. Pycha to jest fantazja. Nawet jeśli tą fantazją lecimy w dół. Te nasze "ładnie śpiewasz", "a ja bęczę tylko"," ładnie malujesz", "a tam, gryzmolę", "ładną masz sukienkę", "a tam, taka stara, jeszcze po matce". Zamiast tego powinniśmy mówić: Podoba Ci się? Super Ja też uważam, że jest ładna.” - To słowa, jakie ks. Piotr Pawlukiewicz na spotkaniu „Czy Jezus był grzecznym chłopcem?” skierował do studentów.

Współczesny świat potrzebuje uczciwych menedżerów, rzetelnych dziennikarzy, oddanych pacjentom lekarzy, obiektywnych sędziów i prawników. Nie bójmy się stawiać sobie ambitnych wyzwań i dążyć do sukcesów pamiętając przy tym o prawdziwej pokorze.

Fałszywa pokora zabija w nas talenty i szczęście. Potrafiąc docenić swoje zalety, sukcesy, ale i obiektywnie patrząc na swoje wady jesteśmy w stanie się rozwijać, zyskiwać motywację do pracy nad sobą, pokonywać prawdziwe słabości, zdobywać kolejne osiągnięcia i w ten sposób realizować cele do których jesteśmy powołani.

Tak więc bądźmy ludźmi raczej pokornymi, a nie takimi w których jest tylko pycha i zarozumiałość. Bądźmy pokorni ale w sposób realny, ale nie przesadny.

Andrzej Koenig