Warto wiedzieć: dogoterapia dzieci i dorosłych

Dogoterapia polega na wykonywaniu przez pacjenta serii zadań w asyście psa, który staje się jego towarzyszem i motywatorem, zachęcającym do podejmowania aktywności. Czworonogi pracują z osobami niepełnosprawnymi umysłowo i fizycznie - z dorosłymi i dziećmi. Psi przyjaciele są idealnymi towarzyszami wspomagającymi rehabilitację ruchową, terapię logopedyczną, edukację oraz psychoterapię.

Te zwierzęta domowe pomagają pacjentom przede wszystkim otworzyć się na innych i pracować nad swoimi emocjami. Dzięki czworonogom pacjenci polepszają również swoją sprawność ruchową poprzez naśladowanie aktywności czworonoga. Ćwiczą też zmysł dotyku, słuchu i wzroku, co wzmaga ich koncentrację

Najważniejszym celem dogoterapii jest pomaganie osobom niepełnosprawnym, czyli tym, którzy cierpią na autyzm, porażenie mózgowe, upośledzenie umysłowe i zespół Downa, oraz mającymi zaburzenia typu ADHD. Ten rodzaj terapii pomaga też pacjentom z napadami lękowymi, zaburzeniami emocjonalnymi, nerwicą oraz wahaniami nastroju. Skutkiem częstej dogoterapii jest to, że dorośli i mali pacjenci potrafią lepiej funkcjonować w grupie.

Taki rodzaj terapii odbywa się pod ścisłą kontrolą odpowiednich rehabilitantów, logopedów i innych lekarzy. Właśnie tacy specjaliści wiedzą jak pracować z chorą osobą i czego mogą się spodziewać po psie w trakcie dogoterapii.

Ta forma terapii prowadzona jest również z osobami starszymi, samotnymi i obłożnie chorymi. Wówczas czworonogi przywołują seniorom dawne wspomnienia i otwierają im okno na świat. Taka terapia sprawia, że pacjenci po wizycie czworonogów są bardziej skłonni do rozmów i chętnie opowiadają o swoich emocjach. Te zajęcia motywują ich także do aktywności fizycznej.

Najczęstszymi rasami psów do dogoterapii są: labradory, golden retrievery oraz cavalier king charles spaniel. W zajęciach z pacjentami nie mogą natomiast uczestniczyć czworonogi obronne, bojowe oraz stróżujące. Każdy pies, który ma pomagać ludziom, w trakcie dogoterapii musi być zdrowy. Co więcej, zwierzę musi znajdować się pod ciągłą kontrolą lekarza weterynarii.

Również na naszym terenie są osoby, głównie dzieci, które uczestniczą w zajęciach z dogoterapii i widoczna jest poprawa ich samopoczucia, kondycji fizycznej czy psychicznej. Może jednak komuś przybliżyliśmy taką formę terapii i spróbują pomóc niepełnosprawnym w swoim otoczeniu lub środowisku w poprawie ich życia.

AK, inf. Pras.