Uroczyste odsłonięcie tablicy poświęconej pamięci księży katolickich ze Śląska Cieszyńskiego

romuald.saletra: Warte uwagi są również „Dwie korony” G. Morcinka. Autor w książce przybliża czytelnikowi losy ojca Maksymiliana Marii Kolbego, niezwykle charyzmatycznego i wpływowego franciszkanina, którego apogeum działalności przypadło na okres poprzedzający II wojnę światową. Relacja G. Morcinka jest niezwykle cenna, ponieważ skoczowski pisarz pokoleniowo był rówieśnikiem zakonnika, doznał podobnych doświadczeń dziejowych (osadzenie w obozie koncentracyjnym), znał realia epoki, stąd doskonale mógł odtworzyć i wczuć się w sytuację bohatera swojej książki. Dzieło poświęcone założycielowi klasztoru Niepokalanów wydane zostało tuż po zakończeniu II wojny światowej, zatem wspomnienia z okresu wojny i okupacji, a także postawa ojca Maksymiliana w czasie pobytu w obozie były świeżo utrwalone w pamięci. Warto zwrócić uwagę na poglądy wyznaniowe autora „Dwóch koron”. Morcinek był zdystansowany wobec nauczania i dziejowej roli Kościoła, w związku z czym jego świadectwo na temat życia i działalności ojca Maksymiliana Marii Kolbego wydaje się nieco bardziej obiektywne i godne uwagi. Zdaje się, iż Gustaw Morcinek został pierwszym biografem wyniesionego na ołtarze. Nie bez powodu zazębiają się ze sobą rocznice związane z życiem G. Morcinka i ojca Maksymiliana.