W św. Jerzego jeździli galopem i zatruwali chroboka

donekT: Św. Jerzy jest bohaterem wielu legend, baśni i podań. Z jego życiorysu za niebudzące sporów uznaje się, iż był rzymskim legionistą, który w trakcie prześladowania za czasów Dioklecjana poniósł męczeńską śmierć, około roku 303. Należał do jednego z najpopularniejszych świętych na Wschodzie (zaraz po Matce Boskiej i św. Michale) i Zachodzie. Ze św. Jerzym wiąże się legendę, w której miał rzekomo pokonać smoka. Postać smoka przedstawia się jako alegorię walki ze złem. Przeciwnicy chrześcijaństwa z IV w., chociażby ci związani z Julianem Apostatą, deprecjonowali wizerunek świętego, jakoby ten był tylko jednym z dostawców szynki dla rzymskiej armii, który był znany z oszustw i innych nieczystych interesów. Obecnie uznaje się, iż nieposiadanie akt męczeńskich albo posiadanie ich w formie legendarnej nie przeczy bynajmniej historyczności męczennika, a postać św. Jerzego jest tego typowym przykładem. Historyczność danego męczennika potwierdza jego kult, dlatego Jerzy został uznany za postać historyczną. Z kolei legendy hagiograficzne, zwłaszcza jeżeli dotyczyły męczenników, spisywane były już w okresie pokoju, po prześladowaniach. Czasem opierają się na aktach męczeńskich, ale wielokrotnie ich treść gruntownie rozwijają i upiększają, przez co powstają tzw. stereotypy hagiograficzne, które swe nawiązania miewają nawet w mitologii pogańskiej (smok w przypadku postaci św. Jerzego).

dystans: Kiedyś ludzie się cieszyli na św.J.św A itd ,itp, a teraz co im zostało, cieszyć się na spotkanie na nartach Endriu, albo przyjazd jakiegoś ćwoka z długim nosem i plakatem o przyznaniu fikcyjnej kasy.

Po Prostu: Wojciech, Jerzy, Kunegunda - jeden wielki pic na wodę religijna propaganda, po prostu