Msza św. w intencji 24 żołnierzy zamordowanych przez hitlerowców 20.03.1942 pod Wałką

robespierre: Wśród mieszkańców Wiślicy, na przestrzeni dziejów, niewiele było postaci, które zasłużyły się na rzecz społeczności zamieszkującej daleko szerszy horyzont, niż administracyjne granice miejscowości i tym sposobem znalazły sobie odpowiednie miejsce w panteonie pamięci zbiorowej. Ludzie prości, co bynajmniej nie należy odbierać jako określenie pejoratywnie, zamieszkujący mniejsze miejscowości, nawet jeżeli uczyniły coś heroicznego, zwykle pozostały w pamięci swych najbliższych i bez zbytniego rozgłosu zajęły należne miejsce w szeregu cichych bohaterów. Bez tych małych, ich wytrwałej i ustawicznej pracy, a zwłaszcza ich zaangażowaniu, nie byłoby żadnej pomnikowej postaci.

robespierre: Rudolf Szostok, żyjący w latach 1904 – 1942, swoje cywilne życie poświęcił niesieniu kaganka oświaty wśród ludu. Międzywojenna Polska stanowiła biedne państwo, naprędce sklecone z różnie pasujących do siebie części. Granice, zanim zostały ustanowione, spłynęły krwią polskiego żołnierza i powstańca, a obywatelstwo polskie otrzymały również osoby, które funkcjonowanie w odrodzonym po przeszło stuleciu państwie uważały za dopust boży. Śląsk Cieszyński miał wówczas wielonarodowościowy charakter. Obok biednego śląskiego otroka, godajoncego po naszymu, region zamieszkany był m.in. przez Żydów i Niemców, którzy tworzyli bogatsze i lepiej rozwinięte społeczności, zwłaszcza od pamiętających jeszcze swe pańszczyźniane ciężary polskich chłopów, których dopiero należało poprawnie nauczyć mówić po polsku i uświadomić. W Wiślicy zadania tego podjął się właśnie Rudolf Szostok, był on kierownikiem miejscowej szkoły ludowej. Wówczas wielu swą przygodę ze szkołą kończyło na kilku klasach szkoły podstawowej, dlatego niezmiernie ważnym autorytetem cieszył się wówczas miejscowy rechtor, który ten niezwykle krótki okres edukacji włościańskich dzieci musiał wykorzystać pod pozyskanie ich dla sprawy Polski i odpowiednie ukształtowanie podstaw ich tożsamości. W społeczności skupionej na trudach dnia codziennego i przetrwaniu kolejnego przednówka niemiłosiernie wyzyskiwanej przez możniejszych ówczesnego świata edukacja dzieci bynajmniej nie stanowiła priorytetu. Na wsiach dzieci już od trzeciego roku życia zmuszone były ciężko pracować na swe utrzymanie, wbrew pozorom, obowiązek szkolny chronił najmłodszych przed nadmierną pracą i ułatwiał prawidłowy rozwój organizmu. Ówczesny nauczyciel nie tylko przekazywał wiedzę, należycie formował młodsze pokolenie, zmuszony był czynić również pewne świadczenia społeczne, takie jak dożywianie podopiecznych. Wówczas rola wiejskiego nauczyciela, który na rzecz wyższych celów zmuszony był zrzec się swych ambicji, stanowiła prawdziwe poświęcenie.

robespierre: Druga wojna światowa dla Rudolfa Szostoka stanowiła prawdziwy sprawdzian z czynionej dotychczas działalności. Jako nauczyciel zmuszony był on do podjęcia się godnej swej pozycji społecznej i wynikłej z obowiązków stanowych powinności wobec okupowanej Ojczyzny. Wiślicki nauczyciel udzielał się w lokalnej sieci konspiracyjnej. Kiedy zagrożony egzekucją został miejscowy ksiądz, Rudolf Szostok postanowił oddać swe życie za duchownego, który przeżył wojnę i przez kilka kolejnych dekad nadal pełnił posługę. Postawa wiślickiego nauczyciela stanowiła jakby naśladownictwo przykładu udzielonego wcześniej za drutami oświęcimskiego obozu koncentracyjnego przez O. Maksymiliana Marii Kolbego. Z kolei jego zawodowe drogi ukazały, z jakim mozołem tworzona była polskość Śląska Cieszyńskiego i jakże kamienisty był grunt, na którym kiełkowała.

robespierre: Rudolf Szostok został zamordowany przez niemieckich oprawców w dniu 20 marca 1942 r. „Pod Wałką” w Cieszynie. Zginął na szubienicy wraz z 23 innymi uczestnikami miejscowej konspiracji. Niemcy na miejscu kaźni zgromadzili miejscowych Polaków, którzy nie przyjęli niemieckiej listy narodowościowej „volkslisty”, przez co narażali się represje ze strony miejscowych niemieckich władz. Egzekucja nastąpiła po załamaniu niemieckiej ofensywy na terenie Związku Radzieckiego (przegrana bitwa pod Moskwą). Niemcy nasilali swój okupacyjny terror, zwłaszcza wówczas, kiedy spotykały ich niepowodzenia na froncie, a także, gdy poszczególne ruchy oporu zwiększały aktywność. Publiczne egzekucje miały na celu wyeliminowanie miejscowych elit, a także zastraszenie okupowanej społeczności. Rudolf Szostok jak najbardziej spełnił swoje nauczycielskie powołanie, swym życiem i działalnością śmiało może posłużyć za przykład kolejnym pokoleniom mieszkańców regionu.

MILANELLO: CHWAŁA BOHATEROM

Oko: Cześć i chwała Bohaterom. Śmierć wrogom Ojczyzny.

św. Patryk.: ty się donuś nawet na historii rodzinnej Wiślicy znasz jak kura na gwiazdach, poszperaj na początek w archiwach IPN to ci szczęka opadnie

św. Patryk.: Polska w przededniu II wojny jako żywo przypominała tę dzisiejszą - bezustanne bicie w bębny propagandowego sukcesu ze strony władz, w rzeczywistości armia w rozpaczliwym stanie, rządzący nieudolni i niekompetentni - Macierewicz i spółka na wyraźne polecenie z Nowogrodzkiej de facto rozbroili polskie wojsko już kilka lat temu, po 6 latach rządów PiS jesteśmy dziś wyłącznie na łasce i niełasce sąsiadów

Boska Adela: a może raczej zamiast chwały martwym należałoby kupić helikoptery, samoloty, karabiny dla żywych - o butach już nie wspomnę?...

CosaNostra: Tych co szpital śląski wykończył nikt nie czci, a jest już ich parę tysięcy, jeśli nie kilkadziesiąt.