Sprzątanie lasu

św. Patryk.: hahaha, tych młodych należy zabrać na tereny gdzie leśna mafia z logo "Lasy Państwowe" rabuje nasz wspólny majątek, na zdewastowane, zdegradowane hektary które kiedyś były lasem, a dziś zorane ciężkim sprzętem wyglądają jak poligony wojskowe, po sobie ta dzicz zostawia krajobraz jak po wojnie, zniszczony podszyt, koleiny, totalny bałagan, no i oczywiście butelki po wódce i puszki po piwie

stofflet: Z całą pewnością należy zrezygnować z koszenia trawnika, który można zastąpić np. kwietną łąką. Łąki kwietne są dobrym pomysłem również dla miast. Im więcej materii organicznej zostanie na trawniku, tym lepiej będzie on chłonął i zatrzymywał wodę. To dotyczy także wsi. Pojawiła się tendencja, by nie usuwać resztek z tzw. pokosów. Zostawiać je na polach, by tworzyły warstwę próchniczą – grubszą, a więc bardziej efektywną. Wysoka trawa wpływa na utrzymanie wilgotności otoczenia, stanowi miejsce, gdzie egzystować może wiele gatunków zwierząt. Gdy kosimy trawnik, trawa jest niska i gleba przesycha natychmiast. Nie utrzymuje wody, bo koszenie sprzyja jej parowaniu. Bujna łąka trzyma wodę całkiem dobrze. Daje ziemi trochę cienia, utrzymuje wilgoć przy powierzchni gruntu. Nasze ogrody/obejścia domostw powinniśmy komponować w ten sposób, aby ograniczyć parowanie i zwiększyć absorpcję wody, czyli sadzić takie rośliny, które dają ochronę glebie i są mało wrażliwe na suszę. A przede wszystkim musimy przestać używać wody z wodociągów do podlewania ogródków, tylko zbierać deszczówkę do beczek/odpowiednich zbiorników lub korzystać z innych ujęć, takich jak studnie, lokalne potoki, rzeki, wody zaskórne. Niektórzy już wkopują w swoich ogródkach zbiorniki podziemne i gromadzą w nich deszczówkę. Wykorzystuje się ją zresztą po podczyszczeniu z powodzeniem do innych celów – na przykład spłukiwania toalet lub prania. Jest to woda miękka, a więc wymaga mniejszej ilości detergentów i nie powoduje osadzania kamienia. Nadal jest jej w skali roku dużo, mamy przecież okresy, gdy pada całkiem przyzwoicie. Polska jako państwa ma głównie problem nie tyle z dostępem do wody, co z retencją tego zasobu. Ale wracając do przydomowych ogródków i obejść, musimy porzucić dotychczasową filozofię ich uprawiania, bo zakazy podlewania w czasie letnich susz będą niedługo codziennością. W wielu krajach już to się dzieje. U nas też się zdarzało. W skali przydomowych ogródków radzenie sobie z tym problemem jest stosunkowo proste.

stofflet: W przypadku miast, najprostsza rzecz, jaką można zrobić, to zlikwidować odpływ powierzchniowy, czyli zamknąć kanały deszczowe i wprowadzać wodę do gruntu i podziemnych zbiorników retencyjnych. W tej chwili, gdy pada, woda szybko spływa po wybetonowanych powierzchniach do studzienek kanalizacyjnych, a stamtąd do rzeki. Jeśli pozwolimy deszczówce powoli wsiąkać, podniesie się poziom wód gruntowych w miastach. Z tych wód w najtrudniejszych okresach możemy częściowo czerpać, a poza tym opóźniamy spływ wody do rzeki, co pozwoli utrzymać jej bardziej stały przepływ. W ten sposób ograniczymy te głębokie niżówki, czyli bardzo niskie stany rzek, które właśnie obserwujemy. Na terenach miast warto ulokować małe zbiorniczki, albo wgłębienia terenu z drenażem. W momencie, gdy pada, one się zapełniają, a potem opad wsiąka, zasilając wody gruntowe. Oczywiście na potrzeby deszczy nawalnych trzeba zachować kanalizację burzową, jednak ograniczać do minimum jej wykorzystanie.