"PolakoGruzin – kaukaska podróż do serca Gruzji. Kompendium wiedzy o kraju pełnym historii i kontrastów."

Opasłą, liczącą prawie 800 stron książkę zaczęłam czytać dopiero po powrocie z jesiennego urlopu. Całe szczęście, że nie przed, bo trudno byłoby się z nią rozstać, a jej gabaryty raczej wożeniu ze sobą na wakacje gdy jedzie się z plecakiem, pieszo, transportem publicznym czy konno nie sprzyjają. Na szczęście i o tych, którzy prędzej znajdą czas na lekturę w drodze, aniżeli w domowym zaciszu autor i wydawca jednocześnie pomyślał. Książka dostępna jest także w formacie cyfrowym, który czytać można na czytniku czy tablecie, a także dla np. kierowców - w wersji audio. Nie polecam jednak tym jeżdżącym na krótkich trasach. Poszczególne nagrania - odcinki są bardzo długie, a treść tak wciąga, że trudno byłoby oprzeć się pokusie, by po dojechaniu na miejsce siedzieć kolejne pół godziny w samochodzie i kontynuować słuchanie…

Książka wprowadza w gruziński kaukaski świat w zupełnie odmienny, aniżeli inne książki, które ten kraj opisują, sposób. Choć znajdziemy w niej odniesienia i cytaty z podróżniczych reportażowych opisów, np. Ryszarda Kapuścińskiego czy praktyczne dla planującego urlop w tym kraju turysty wskazówki, to
„PolakoGruzin - kaukaska ziemia źródeł” Krzysztofa Nodara Ciemnołońskiego oprócz tego wszystkiego zawiera jeszcze o wiele więcej. Autor patrzy na kraj swoich przodków z o wiele szerszej perspektywy. Perspektywy, którą umożliwia mu jednoczesne patrzenie z oddali, z jakiej – jak wiadomo – często pewne rzeczy lepiej widać, wychował się i część dorosłego życia spędził bowiem w Polsce. Jednocześnie będąc częściowo Gruzinem (obliczył nawet w ilu procentach). Ogólna ciekawość świata i konkretnie ciekawość tej części świata podbudowana jest nie tylko ciekawością własnych korzeni, ale też – dzięki przewijających się w jego rodzinie od dzieciństwa wątkach gruzińskich – lepszą możliwością zrozumienia kulturowych niuansów mających przecież wpływ na całościowe postrzeganie opisywanego kraju. Autor mając niezwykle emocjonalny stosunek do opisywanego kraju swoich przodków (a od dobrych kilkunastu lat także swojego, gdyż na stałe przeniósł się do Gruzji) jednocześnie jest wybitnym specjalistą. Nie „ślizga się” powierzchownie po opisywanych tematach, a zgłębia je w pełen profesjonalizmu naukowca, badacza, sposób. Nie tylko opisuje prawdziwą Gruzję, ale także sięga do wielowiekowej historii tego kraju, by opisywane zjawiska zrozumieć, po czym wyjaśnić Czytelnikowi.

Pełen zachwytu nad pięknem swego kraju nie jest jednak bezkrytyczny. Dostrzega i opisuje także mankamenty życia na ziemi, która według legendy jest tym skrawkiem Ziemi, którą Bóg w pierwotnym założeniu zostawił dla siebie, a później oddał Gruzinom. Żyjąc w opisywanym kraju, bacznie obserwując i mając ogromną wiedzę na temat zarówno jego historii, jak i współczesności potrafi nie tylko dostrzec (i opisać) to, co przemierzającemu świat reportażyście może umknąć, ale potrafi też wiele zaobserwowanych zjawisk wyjaśnić odwołując się do bardzo szeroko pojętej historii – od tej podręcznikowej po słyszane od dziecka rodzinne przekazy.

Jakiś czas temu czytałam „Kaukaską ziemię źródeł” oczeując na pociąg w jednej z zaolziański dworcowych gospód. Siedzący przy sąsiednim stoliku zagadnął mnie, co czytam. Odparłam, że książkę o Gruzji. Na co on: „Aha, a myślałem, że biblię.”. I tak przypadkowy jegomość z dworcowej gospody okrzyknął „Kaukaską ziemię źródeł” biblią dla zainteresowanych tym krajem. Faktycznie książka „PolakoGruzin. Kaukaska ziemia źródeł” autorstwa Krzysztofa Nodara Ciemnołońskiego to wyjątkowa, osobista opowieść o Gruzji, swoiste kompendium wiedzy o tym kraju – historii, geografii, turystyce, ale także współczesnych realiów społecznych. Słowem - Czytelnik znajdzie w niej chyba niemal wszystko, czego mógłby chcieć o Gruzji się dowiedzieć. Publikacja jest próbą pokazania prawdziwego obrazu Gruzji – kraju pełnego kontrastów, zarówno piękna krajobrazów i bogactwa kultury, jak i codziennych wyzwań, z jakimi mierzą się jego mieszkańcy. Autor nie unika trudnych tematów, prezentując zarówno radości, jak i smutki współczesnej Gruzji, a także rozprawiając się ze stereotypami dotyczącymi tego regionu. Książka wprowadza czytelnika w życie za kulisami gruzińskiego społeczeństwa, które pozostaje niedostępne dla wielu turystów.

Na kartach książki znajdziemy opisy malowniczych krajobrazów, zabytków, gruzińskich tradycji i tajemniczych zakątków. To także zapis doświadczeń autora, który dzieli się swoją unikalną perspektywą człowieka mającego dwa kulturowe światy – polski i gruziński.

Publikacja, wydana w lipcu 2024 roku, liczy 780 stron i dostępna jest w wersji papierowej, elektronicznej oraz jako audiobook, nagrany przez samego autora. Dochód ze sprzedaży książki wspiera projekty charytatywne, takie jak pomoc dla potrzebujących Gruzinów i gruzińskiej Polonii, poprzez Fundację Tamada, założoną przez Krzysztofa Nodara Ciemnołońskiego.

(indi)