Jaworze Zdrój wciąż pod znakiem zapytania

Radosław Ostałkiewicz, obecny wójt Jaworza podkreśla, że gminie wciąż zależy na statusie uzdrowiska. - Czekamy na skład rady, który będzie zainteresowany tą sprawą. W tej kadencji niestety nie udało się osiągnąć kompromisu – powiedział wójt.

Znaczenie mają także koszty, które wiążą się ze zbadanie wód solankowych. Odwierty są własnością samorządu, ale ich odtworzenie kosztuje przynajmniej półtora miliona złotych. Gmina stara o dofinansowanie na to zadanie. Dlatego mówiąc o powrocie do nazwy Jaworze-Zdrój, Radosław Ostałkiewicz zachowuje umiarkowany optymizm. - Nie będę na pewno tego tematu poruszać w kampanii wyborczej, bo nie o to chodzi. Dość już obiecanek - cacanek w tym zakresie – przyznał kończący swoją pierwszą kadencję wójt Jaworza.

Warto przypomnieć, że w 1862 roku właściciel dóbr jaworzańskich hrabia Maurycy Saint-Genois założył pierwsze uzdrowisko na tak zwanym wówczas Śląsku Austriackim. Śląski Urząd Krajowy w Opawie wydał wówczas specjalny patent. Tu właśnie przyjeżdżali reperować swoje zdrowie m.in.  Wincenty Pol, Maria Konopnicka, Aleksander Kotsis, Jan Karłowicz, Julian Tuwim, Ignacy Daszyński czy Melchior Wańkowicz. Maria Dąbrowska napisała tu nawet część „Nocy i dni”.

W 1906 roku Jaworze zmieniło właściciela. Hrabiowska rodzina Larischów nie interesowała się uzdrowiskiem. Trzy lata później opawski urząd zawiesił status, choć zabiegi lecznicze, jak hydroterapia czy kąpiele borowinowe, były prowadzone. W międzywojniu powstawały m.in. sanatoria dla kobiet oraz dzieci. Starania o odzyskanie statusu zniweczyła jednak wojna.

Specjaliści z PAN wykazali, że klimat Jaworza posiada właściwości lecznicze i profilaktyczne przy chorobach układu oddechowego, układu krążenia, narządów ruchu, zaburzeń neurologicznych oraz zaburzeń przemiany materii. Z zabiegów w jaworzańskich sanatoriach do dziś korzystają pacjenci także spoza Śląska. Jaworze to jedna z najstarszych miejscowości na Śląsku Cieszyńskim. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1302 roku.

anszaf