Gdzie na wycieczkę? Ścieżką edukacyjną Skalica w Ustroniu

Ścieżka stanowi „pętelkę” zaczynającą się i kończącą przy Regionalnym Leśnym Ośrodku Edukacji Ekologicznej „Leśnik” w Ustroniu. Najwygodniej jest więc podjechać tam samochodem. Można też oczywiście podejść pieszo z najbliższego przystanku autobusowego, czyli Ustroń Polana, ul. Wczasowa (przy Jednostce Ratowniczo-Gaśniczej PSP w Ustroniu).

Ścieżka jest oznakowana – jak to ścieżka edukacyjna – kwadratem przeciętym po przekątnej, gdzie połowa jest biała, druga połowa zaś – w tym wypadku - czerwona. Szlak ma bowiem oznaczenie czerwone. Tak też naniesiony jest na mypy.cz. 

Spod „Leśnika” wyruszamy za oznaczeniami ścieżki. Wytyczono ją w 1996 roku. Wtedy też wydano przewodnik po ścieżce autorstwa Leona Mijala i Krzysztofa Antoniego Czarnoty, którego nakład całkowicie się już wyczerpał. Dzięki uprzejmości Leona Mijala mamy jednak dla naszych Czytelników publikację w formie pdf do pobrania POBIERZ

Szlak oznakowany jest w terenie, naniesiony na mapy.cz, a przy jego początku ustawiona jest tablica ilustrująca przebieg ścieżki. Wyruszymy więc za znakami w las. Już po chwili spotkamy pierwszą tablicę, która opowie nam o lesie świerkowym. Przez takowy następnie pójdziemy. Po chwili czeka nas strome zejście w dolinę potoku Suchy, który kawałek dalej wpada do Wisły. My zaś przechodzimy na jego drugi brzeg, po czym czeka nas strome podejście. Wszak zdobywamy jednak górski szczyt. Skalica ma 487 m.n.p.m wysokości. Ale wychodzimy z poziomu 395 m.n.p.m., na jakiej wysokości bezwzględnej znajduje się dolina potoczka, przez który przechodzimy. W sumie podczas tej krótkiej, zaledwie dwukilometrowej wycieczki pokonujemy 116 metrów przewyższenia.

W dole, po lewej stronie, pomiędzy drzewami, widać rzekę Wisłę. My zaś po przekroczeniu potoczka (jest niewielki, nie ma więc problemu by po kamieniach przejść na drugi brzeg suchą stopą) zaczynamy wspinać się w górę. Jeśli na podejściu dostaniemy zadyszki, doskonałym miejscem, by uspokoić oddech i odpocząć fizycznie jest serwująca kolejną porcją wiedzy tablica. Po dalszej wędrówce przez las mieszany, w którym spotkamy nawet nieczęsto występujące na naszym terenie sosny, znów napotkamy kolejną tablicę informacyjną.

Na samym szczycie Skalicy na drzewie zawieszona jest kapliczka, a pod nią usypany z kamieni kopiec. Miejscowi powtarzają aż dwie różne legendy związane z tym miejscem. Jedna z nich mówi o dziewczynce, która przeżyła pod tym drzewem noc zakleszczona pomiędzy drzewem a porożem jelenia, który chciał ją wziąć na rogi, ale utkwiły one w drzewie. Druga natomiast opowiada o służącej, którą ciężarną wyrzucono z domu. Urodziła w tym właśnie miejscu, ale ani ona, ani dziecko nie przeżyli.

Na szczycie Skalicy jest też krąg ogniskowy i ławka. 

Schodząc ze szczytu Skalicy po lewej stronie możemy pomiędzy drzewami dostrzec „piramidy” sanatorium na Zawodziu. 

160 metrów od szczytu Skalicy musimy uważać, by nie pomylić drogi. Szlak skręca w prawo w mało widoczną leśną ścieżkę, podczas gdy dalej prosto prowadzi szeroka leśna dróżka. 

Idąc w dół ścieżką przez las pomiędzy drzewami po lewej stronie widnieje łąka z ustawionymi na niej charykterystycznymi pułapkami na korniki.

A po kolejnych 365 metrach drogi znajdziemy się w miejscu, w którym już byliśmy. Schodzimy w dół do Potoku Suchy i pod „Leśnika”. Nim dojdziemy pod budynek, możemy sprawdzić swą wiedzę z zakresu rozpoznawania gatunków drzew po korze. Ustawiono tam bowiem ciekawą tablicę. Nad kawałkami pni poszczególnych drzew umieszczono opisy, są one jednak zakryte klapką. Dopiero po jej podniesieniu widzimy podpis.

I tak po 2 kilometrach spaceru na górę Skalica jesteśmy z powrotem pod Ośrodkiem Edukacji Ekologicznej „Leśnik”. Spacer krótki, ale za to bardzo ciekawy przyrodniczo.

(indi)