Dzisiaj Janina Marcinkowa obchodziłaby setną rocznicę urodzin

Urodziła się w 1920 r. w Cieszynie, tu również uczęszczała do liceum. Ukończyła Państwowe Ognisko Baletowe w Bielsku-Białej (1951), studium taneczne oraz Pedagogiczne Studium Taneczne Centralnej Poradni Amatorskiego Ruchu Artystycznego (dyplom w 1968) oraz kurs kinetografii (dyplom w 1965). W latach 1960-1977 kierowała kolejno referatem kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Cieszynie, Powiatową Poradnią Kulturalno-Oświatową oraz Działem Artystycznym w Cieszyńskim Domu Kultury. Równocześnie studiowała etnografię na Uniwersytecie Wrocławskim (magisterium w 1967 r). W latach pięćdziesiątych oraz od 1962 do 1974 prowadziła metodyczne badania nad folklorem tanecznym Śląska Górnego, Cieszyńskiego i Beskidu Śląskiego.

Jak wspomina Jej wnuczka Zofia Anna Sobczyńska - "Wychowywała się w kamienicy przy ulicy Stalmacha 22 do 1938 roku, kiedy po ślubie z Kazimierzem Marcinkiem zamieszkała nieopodal na Błogockiej 12, w domu ciotki męża Stefanii Michejdowej, wdowy po burmistrzu Władysławie. To miejsce stało się miejscem szczególnie bliskim jej sercu. Kariera zawodowa dała jej możliwość pracy i podróży po wielu atrakcyjnych miejscach Europy i Stanów Zjednoczonych, ale mimo to zawsze wracała do rodzinnego Cieszyna, mówiąc z czułością, że to „najśliczniejsze miejsce na świecie”.

Konsultowała cykl programów folklorystycznych dla Telewizji Polskiej „Z teki Adolfa Dygacza”, opracowała choreograficznie kilkanaście widowisk telewizyjnych, filmów fabularnych („Sobótki”, reż. P. Komorowski, „Sól ziemi czarnej”, reż. K. Kutz) i dokumentalnych. Współpracowała ze Sceną Polską w Czeskim Cieszynie. Była współtwórcą czterech wideokaset z cyklu „Tańce polskie – śladami Oskara Kolberga”.

Janina Marcinkowa była laureatką wielu nagród i wyróżnień - między innymi im. Oskara Kolberga (1989), im. Karola Miarki (1999), ale, jak podkreślała, do najcenniejszych odznaczeń zaliczała Laur Srebrnej i Złotej Cieszynianki, przyznany jej w 1999 roku. W grudniu 1999 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Mimo bardzo poważnych problemów zdrowotnych pracowała niemal do końca. Zmarła 18 grudnia 1999 roku w Cieszynie, pochowana została na miejscowym cmentarzu ewangelickim. W 2020 roku miasto Cieszyn nadało Janinie Marcinkowej tytuł Honorowego Obywatela Miasta Cieszyna.

JP