Tajemnica Wielkiej Soboty

Ale cisza trwa również przez całą Wielką Sobotę i wśród katolików. Od rana w milczeniu adorowany jest Najświętszy Sakrament wystawiony w Grobie Pańskim. Spóźnialscy wystają w kolejkach do konfesjonału by pojednać się z Bogiem przed najważniejszymi świętami chrześcijaństwa, ponadto odbywa się święcenie pokarmów, którymi potem wierni podzielą się z domownikami przy świątecznym stole.

Z zapadnięciem zmroku, który według tradycji starotestamentalnej rozpoczyna nowy dzień, rozpoczyna się uroczysta liturgia nocy paschalnej, która jest najbardziej uroczystą formą obrzędowości w ciągu całego roku. Według teologii rzymsko-katolickiej noc ta jest przejściem ze śmierci do życia — samo hebrajskie słowo „pesach” oznacza właśnie „przejście”.

Nabożeństwo rozpoczyna Liturgia Światła. Przed świątyniami rozpalane jest ognisko, które potem jest poświęcone przez kapłana, a następnie od tego ognia zapalany jest paschał – woskowa świeca symbolizująca zmartwychwstałego Chrystusa. Paschał uroczyście wnoszony jest do kościoła, a wierni odpalają od niego swoje świece. Następnie śpiewany jest Exsultet, Orędzie Wielkanocne, pieśń wyrażająca pochwałę ofiary Chrystusa i sakramentu chrztu oraz dziękczynienie za Jego zmartwychwstanie i wybawienie ludzkości z grzechu.

Liturgia Słowa, to kolejny etap nabożeństwa Wielkiej Soboty. Czytane są wtedy fragmenty Starego Testamentu, w których mowa jest o dziełach, jakich Bóg dokonał dla człowieka, rozpoczynając od stworzenia świata poprzez przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone. Po raz pierwszy od przeszło czterdziestu dni biją dzwony podczas radosnego śpiewu Gloria („Chwała na wysokości Bogu…”), pierwszy też raz po tak długim czasie śpiewane jest radosne „Alleluja!”, a w Ewangelii mowa jest o Zmartwychwstaniu Pańskim.

Po homilii odbywa się Liturgia Chrzcielna. Dokonuje się obrzęd poświęcenie wody poprzez zanurzenie w niej paschału, po czym wierni odnawiają swoje przyrzeczenia chrzcielne. W Kościele pierwszych wieków w ten właśnie wieczór dokonywał się chrzest neokatechumenów i do dziś w niektórych wspólnotach katolickich ma wtedy miejsce chrzest dorosłych. Uroczyste nabożeństwo zamyka sakrament Eucharystii.

Coraz częściej po wielkosobotniej liturgii odbywa się procesja rezurekcyjna z Najświętszym Sakramentem, jednak w większości parafii pozostał zwyczaj organizowania procesji w niedzielny poranek.

Natomiast ewangelicy, jak to wspomniano na początku, przeżywają cały ten dzień w ciszy, która jest poświęcona wnikliwemu pogłębieniu tajemnicy śmierci Chrystusa i przygotowaniu na radosną wieść wielkanocnej Ewangelii. W Wielką Sobotę w większości parafii nie odbywają się żadne nabożeństwa jednak w ostatnich latach wzrasta liczba parafii, w których odprawiane są przedpołudniowe nabożeństwa Słowa Bożego czy komunijne dla młodzieży.

(ÿ)