O Kubiszu w Książnicy

Paweł Kubisz urodził się w 1907 roku w Końskiej, a zmarł w 1968 roku w Czeskim Cieszynie. W swoim życiu zajmował się nie tylko literaturą, ale określa się go również mianem publicysty, polityka i działacza społecznego. Jego działania skupiały się na Zaolziu i Śląsku Cieszyńskim. Pisywał wiersze, które opublikowane w polskiej prasie uznane były za dzieła ośmieszające profesorów wykładających w seminarium nauczycielskim do którego uczęszczał, musiał opuścić szkołę. Nie zaprzestał jednak działalności literackiej, związał się z „Dziennikiem Polskim”. Jako peta przedstawiał doświadczenia życiowe i przemyślenia.

Omawiając twórczość i działalność Kubisza, należy odnieść się do pojęcia regionalizmu - Paweł Kubisz jest uznawany za najwybitniejszego na Zaolziu przedstawiciela i propagatora śląskiego regionalizmu literackiego. Regionalizm literacki to nurt dominujący wówczas w literaturze, a może nawet szerzej. Regionalizm dominował w kulturze, w tym także w kulturze literackiej i innych gałęziach kultury. Był to nurt wiodący do roku 1939. Po II wojnie światowej nadal był w użyciu, jednak słabł i definitywnie zniknął z regionu śląska wraz z Pawłem Kubiszem pod koniec lat 50. – wyjaśniał podczas prelekcji Wojciech Święs.

Kubisz występował nie tylko na Zaolziu i na Śląsku Cieszyńskim. Czerpał tematy i motywy z życia codziennego. Motywy takie jak folklor, gwara, sztuka, historia i dziedzictwo kulturowe, a także geografia i przyroda często gościły w jego twórczości. Czytając jego dzieła, można było odczuć zamiłowanie do lokalnego środowiska. Dostrzegał odmienność regionu od innych ziem polskich, przy jednoczesnym uznawaniu Śląska Cieszyńskiego za integralną część Polski.

JŚ